Yine bir bayram günü daha geldi çattı, eskiden gelsin dediğim bayramları, şimdi ise şu bayram tatilleri çabucak bitsin der hale geldim. Benim çocukluğum yokluk içerisinde geçti, kıtlıklar, yokluklar ve zorluklar yaşadım ama bayramlar çok güzeldi, hayatımızı kolaylaştıran maddi bir servetimiz yoktu ama müthiş bir Anne sevgisi ile bu günlere geldim. Annem sayesinde Sevgiyi tattım, Sevgiyi büyüttüm yüreğimde. Bana ve kardeşlerime bıraktığı en büyük servet Sevgi oldu. Annemsiz geçen bu kaçıncı bayram olacak artık saymıyorum. Bayramlarda hep uğradığım yer daha doğrusu, Annemin bizi beklediği durağı, Karşıyaka mezarlığı oldu, "T2 A 739" numaralı yerde her bayram, bayramını kutluyorum. Bu bayram sabahıda camın önünde bizi beklemeyecek.
Çünkü bu bayramda, elini öpeceğimiz Annemiz aramızda değil artık.Tabi anlatılması zor bir duygu bu, yaşayan daha iyi anlar beni. Mezarda yatan bir Annenin bayramına gitmekten daha zor ne olabilir ki? Bu yüzden bu kurban bayramı benim için heyecansız ve coşkusuz bir bayram olacak.
Yaşım 42, kaç yaşında olduğun önemli değil,
Saçımda, sakalımda aklar olsa bile, söz konusu Anne olunca, küçük bir çocuk kadar duygusal oluyor, Annesiz bayram geçiren insan.
Bu kaçıncı Annemsiz geçen bayram ama yine de bir bayram daha geldi, Anne mekanın cennet olsun, bayramın mübarek olsun, benim canım Annem.....
