19 Ekim 2014 Pazar

#BEN #AĞZIMLA #DEĞİL , #GÖNLÜMLE #SEVİYORUM


Ben başkaları gibi kolaya kaçıp, sana, seni seviyorum der geçerdim ama ben sevdiğim zaman, gönlümle seviyorum, içimde sağa, sola serpilmiş, cümleler var, ağzım o tür laflar yapmaya alışkın değil, başıma gelenlere bakarsak eğer, bilseydim seni severmiydim hiç. Senden sonra yüreğim bir türlü mutlu olmadı, ayrıldığımız günden beri, yerin hiç dolmadı, sen halen aklımda ve kalbimdesin, sana öyle düşkündüm ki, bunun farkında olmana rağmen, menfaatin dışında hiç yanaşmadın, sende bunun farkındasın, başka birini, seni sevdiğim gibi sevemedim, sana bir şeyler söylemek istiyorum, senden başka kimsenin yanında, başımı bir omuza koyup ağlayamadım, hatırlarmısın?En çok seni güldürmemi severdin, çünkü sen gülünce ben mutlu olurdum, senden sonra, kimseyi de güldürmedim, kendimde gülmedim, gülmeyi de unuttum sayende, sana hazırladığım şarkıları, sana yazdığım oyunları, sana yazdığım şiirleri, bir daha ne okudum, nede dinledim, sende sonra, yağmur yağarken, ne ceketimi çıkarıp başkasına verdim, nede yağmuru seyrederek çay bile içmedim, kalbimi, duygularımı karıştırıp, toz haline getirip, fırtınalı bir günde avuçlarımdan bıraktım gitti, senden sonra, ne o kalbimi, nede o duygularımı bulabildiler, şimdi bir saat düşün ve  ben o saatin pilini çıkarıyorum ve giden, daha doğrusu, geçen zamanı durduruyorum, senden sonra, benim için zamanın bir önemi yok, ben, senden sonra, farklı olsam da, yinede, ben seni ağzımla değil, gönlümle seviyorum…

12 Ekim 2014 Pazar

#KİM #BİLİR http://www.antoloji.com/kim-bilir-299-siiri/



İlk önce nerden başlasam yazmaya bilemiyorum,

Yazacaklarımı okursun belki, kim bilir?
Ölüm vaktim geldiğinde,
Yanı başımda, ağlar, yanar durursun belki, kim bilir?
Rüyalarımda seninle yaşadığım mutluluğu,
Gerçek hayatta da yaşarım belki, kim bilir?
Hep diyordum, seninle ellerimiz hiç ayrılmayacak diye,

Ayrılan ellerimiz, ayrılan gözlerimiz, birleşir belki, kim bilir?

Senin için ilk gözümden düşen yaşa, yağmur damlasıdır dedim,

Keşke sen düşmeseydin gözümden de, ben hep yağmur damlalarına razı olurdum belki, kim bilir?
Gözlerimde hüzün, gözyaşlarımda hüznüm saklı,

Sol yanımı acıtıyor hep bu ayrılık, geçer belki, kim bilir?

Geceleri seviyorum, her gece hayaller kuruyorum,
Çünkü geceleri, sana daha yakın oluyorum, düşlerim gerçek olur belki, kim bilir?

Düşünüyorum da, zamanında kimlerin aklını başından aldın,
Daha kimlerin canını yakacaksın, düzelirsin belki, kim bilir?

Görmediğim zaman, gözlerim hep seni arıyor,
İlerde hep yanımda olursun belki, kim bilir?

Seninle sohbet etmeyi seviyorum,

Sohbetlerimiz kısa, kısa olsa da uzar belki, kim bilir?

http://www.antoloji.com/kim-bilir-299-siiri/

11 Ekim 2014 Cumartesi

#HAYATTA #EN #ZOR #ŞEY; #İNSANIN #KENDİ #KENDİNİ #TESELLİ #ETMEK #ZORUNDA #KALMASIDIR



Değmiyor, gerçekten, senin için ama çıkmaz sokaktaymış, gibiyim şu günlerde, öylesine çok, sevdim ki seni, başkasına duyduğun sevgiyi anlatmanı, sessizce, içim acıyla kanayarak dinledim hep. Belki bunun adı, kıskançlık, belki de çok değer vermemden kaynaklamıyor, bir isim koyamasam da, sana bakarken gözlerim doluyor, bazen de aptal bir gülümseme geliyor, kimseye anlatamadım, bunları,  o yüzden hayatta en zor şey; İnsanın kendi kendini teselli etmek zorunda kalmasıdır. Bunu yaşayan ve çeken bilir. Şunu da söylemek isterim, hissettiklerimle, yaptıklarım, birbirini tutmadı, farkındayım. En kötüsü de ne biliyor musun? Benim için, artık seni hatırlatan detayları yitirmeye başladım, benim için en kötüsü bu… Ama sen, beni yitirmekten hiç korkmadın, çünkü sana göre ben, fazla iyiydim. Biliyor musun? Bu yürek üç şeyi sevmedi, ihaneti, yalanı, seviyormuş gibi yapanı, sevmediğim şeylerin, üçünü de sen yaptın. Sen, benim için özeldin, yaşattıkların bana başka şeyler öğretti, dualarım bile sayende farklı oldu. Allah'ım sen beni dostlarımdan koru. Düşmanlarıma karşı zaten ben hazırlıklıyım. Yinede yaşadığım hayat, hayatın bana yaşattığı acılar ve bunları anlatacak birinin olmaması, öyle birinin varken, en zor günümde,beni terk etmesi ve yinede, hayat hala bana sillesini atmaya devam ederken, çakallara karşı, güçlü gözükmek için, ne kadar rol yapsam da, hayatta en zor şey; İnsanın kendi kendini teselli etmek zorunda kalmasıdır…..