ANNE BEN SUSUYORUM

Susuyorum,belki bende birazda hatırı olan insanlar için susuyorum.

Susuyorum,belki benim için değerli olan kişiye halen değer verdiğim için susuyorum.

Susuyorum,daha önce söylediğim gibi,elini vicdanına koyup,benim çektiğim sıkıntıları anlayıp,benim durumumu anlayıp,benim aslında,benim bu şekilde,kötü biri olmadığımı anlayıp,beni anlayacağı güne kadar susuyorum...

-Annem beni affet,senin yanına her geldiğimde,sana anlatığım insanlar,övdüğüm,sevdiğim,değer verdiğim,benim hayatımda gerçekten özel olan insanlar,bugün dediğim gibi çıkmadı,yanılmışım be Annem,bende insanım be Annem yanılabilirim.

*Sana beni affet demekten,başka elimden bir şey gelmiyor,bu kaçıncı oldu bilemeyeceğim,ilkinde senin için bir şey yapamadım,ikincisi de senin oğlun böyle değildi be Annem,o yüzden sana söz susuyorum Annem,ne kadar kalbimi kırsalar da,ne kadar canımı acıtsalar da,ne kadar umursasam da,umursamıyormuş gibi gözüküp sadece susacağım,sana söz,artık SU-SU-YO-RUM………..

-Ben bir anlık sinirle,yazdım ettim söyledim,belki haklıyım,kalbim gerçekten kırıldı ama bunun bir önemi yok artık,ha kimseden,ne beni affetmesini,ne bana acımasını,nede başka bir şey istiyorum,sadece kusura bakmasınlar demekten başka bir şey gelmiyor elimden....

-Biliyorum şu an belki bana kızıyorsun Annem,saat sabahın beşi oldu yat,sabah işe gideceksin biraz dinlen diyorsun ama şu yazıyı bitirip yatacam.

*Ben gerçekten o kadar kötü birimiyim diye düşünüyorum bazen,ben her koşulda bile elimden geldiği kadar koştururken,bugün gördüğüm muamele,bugün başkalarının sözleriyle,siline biliyorsam gerçekten yazık.Ben bu kadarını hak etmiyordum.

-Aslında yazılacak söylenecek o kadar çok söz var ki,aklımla,dilim farklı söylese de,kalbime söz geçiremediğimden,kalbim onları koruduğundan olsa gerek,bu saatten sonra şunu söylüyorum,benim Annem,beni bu şekilde yetiştirmedi,hayat bana bunu da yaşatıp öğretmiş oldu,üzülerek de olsa,istemeden de olsa,artık son sözüm,ANNEEEE BEN SU-SU-YO-RUM….:-X :-X