BEN ESKİLERDE YAŞASAYDIM

Ben; Osmanlı dönemlerinde yaşamış olsaydım,sadece kıyafetim değişik olurdu veya birkaç kelimelerin ismi ama şunu biliyorum ki,hissettiklerim,düşüncelerim değişmezdi,bakın size ne anlatacağım,daha doğrusu ne yazacağım buyurun okuyun;

Hayatım da,daha doğrusu yaşantımda bir cinayet işlendi ve bu cinayetin zanlısı olarak beni gösterdiler.Doğrudur,sustum,suçu üstlendim,gerçekle adalet arasına bir perde çektim,İddaa makamında bulunan o insanın,suçlamaları ne kadar doğrudur?Gerçekten bütün zararı kendisimi görmüş?Yoksa buradaki asıl mağdur,ben miyim?Cezayı çekende,cezayı üstlenende benim aslında,sadece sevdiğim insanın hayatı dağılmasın diye yaptım,çoğu şeyi…Bunu ifademde şöyle belirttim;Tüm bunlar unutulacaktı,belki beni unutacaktı,hayatına başkası girip,benim onu sevdiğim gibi sevecekti,yaptıklarım cezalandırılmalımı,yoksa ödüllendirilmelimi?Ben onu kaç yıldır tanıyorum,tanıdığımdan belli seviyorum,benim bütün hayatım,bu kararın,gölgesinde geçti,kimseyle görüşmedim,her ne maksatla yanaşan kadınlardan bile uzak durdum,sanki ona ihanet edecekmişim gibi geldi,çünkü benim için yalnızca o vardı,bir şeyler söyledi,ölümüm oldu,geldi öptü,ona bile sevinemedim,o mutlu olduğunda, neden ben daha çok mutlu edemedim diye içerledim,mutsuz olduğunda,ben daha çok mutsuz oldum,ağladığında,ağladım ama güldüğünde,gülemedim,içimde küçük bir şüphe vardı,acaba kendimi boşuna mı heba ediyordum,acaba bu kadar sevilmeyi hak ediyor muydu?Acaba dünyada bu kadar sevilmeyi hak edecek bir kadın var mıydı?İşte burada yazıp ilan ediyorum,bu dünyada bu kadar sevilmeyi hak edecek bir kadın varsa,buda ondan başkası değildir,Ben,o iddaa makamında bulunan insanı mahkum ediyorum,beni kaybettiği için,ömür boyu mutsuzluğa mahkum ediyorum,Söyleyeceklerim vardı sana, o kadar da mı hatırım yoktu,rüyalarımda bile seni savunuyorum,benim,seninle,ne hesabım olacak,nihayetinde, ben seni karşılıksız sevmiş biriyim,yaptıklarımızın adını koyalım,ben söyleyeceklerimi söyleyecem adını sen koyacan,hiç günahım yokken, beni ,sensiz bıraktın, yıktın, yetmedi,şimdide öldürmeye çalışıyorsun,ben böyle birimiydim?Bunları yapan ben miydim?Senin derdin beni öldürmek mi?Öldür öyleyse,al kılıcımı öldür ama yalvarıyorum daha hızlı bir yol dene,böyle gıdım , gıdım öldürmekten vazgeç,biraz insafın kaldıysa, bunu anlarsın,Artık seni tanıyamıyorum,gözümden düştün ama kalbimden düşüremiyorum ve seni unutamıyorum,dediğim gibi eskilerde yaşasaydım da,bu düşüncelerim ve hislerim değişmezdi,sadece kıyafetim farklı olurdu,içim aynı…….