--- BAYRAM SABAHINI BEKLERKEN Kİ, DÜŞÜNCELERİM ---

 

Bayram sabahının acısını çok iyi biliyorum, İnsan ölümü sevmiyor, ölüm insanı seviyor. Başında, Annesi, Babası olmayıp, bayram geçirenleri, şimdi daha da iyi anlıyorum. Sabah bayram namazını kılıp direk ANNEMİN yanına koşacağım ve ANNEMLE bayramlaşacağım. Aslında bayramlıklarımı giyip, ANNEMİN karşısında dimdik durmayı, ona onsuz geçen bir bayramın, benim içimi nasıl acıttığını anlatmak isterdim ama yapamam, üzülmesin diye, oğlunu mutsuz görüp, ruhu acı çekmesin diye, yoksa anlatacağım o kadar çok şey var ki. Bana derdin ya, iyi yürekli, yufka yürekli, aslan oğlum diye. Şimdi o aslan yürekli oğlunun kalbine hüzün, keder düştü ANNECİĞİM. Şimdi o aslan yürekli oğlun, sensizliğin ne kadar, dayanılmaz acı bir şey olduğunu bile, bile yaşamakta, yaşadığım hayata yaşamak denirse eğer, ne zormuş insanın, canından çok sevdiği insanı kaybetmesi, kalbin acırken, acısını dindirememek, her sabah uyandığımda, kendimi bir kez daha yalnız hissediyorum…

Sensiz geçecek bayramlardan, biri daha geldi ANNECİĞİM. Bayram namazından gelirdim, sen kahvaltımızı hazırlardın, kapıdan girer girmez, ilk senin elini öperdim, keşke o günlere geri dönebilsek ama şimdi, mezarının başında, elim kolum bağlı oturuyorum, benim için, bir anlamı yok artık bayramların, sıradan bir günden farkı yok artık.

Şimdi gözyaşlarımı siliyorum, ağlamayacağım, bugün ağlayıp ta, senin ruhunu acıtmayacağım, kalbim hep senle kalacak ANNECİĞİM ve senin yerini kimse alamayacak ANNECİĞİM. Yanına bayramlaşmaya geldiğimde, sana canımın ne kadar acıdığını, ne kadar yandığını, ne çektiklerimi anlatamam, sen üzülme diye, söyleyemem sana içimden geçenleri, burada genelde yazıp, paylaşıyorum, beni anlayabilecek insanların olduğunu düşünerek, sana söylemek istediklerimi, yazıp, paylaşıyorum ki, biliyorum bazıları anlayabiliyorlar beni, içimde kopan, dinmek binmeyen acıyı... Bayramın kutlu olsun ANNECİĞİM, mekanın cennet olsun ANNECİĞİM …

--- KADİR GECESİ ----

 

Bugün Kadir gecesi, bugünde yine sen aklımdasın ANNEM. Gece yazmaya başlıyorum ama gündüz yanına gelip, bu yazdıklarımın sadece bazı yerlerini sana söyleyebilirim. Size sadece şu kadarını anlatabilirim. Biliyorum buradan daha iyi bir yerde ANNEM. Üzülmemem lazım, hatta belki de, o bana üzülüyor ama özlüyorum, çok özlüyorum, kızmakta haklısınız bana, bende kızıyorum kendime bazen, korkaklığıma kızıyorum, belki diyorum, hani her şeyin bir sebebi varmış ya, en basitinden, tabanca icat edilmiş, bir tane on dörtlü alacaksın diyor şeytan, mermileri   dizeceksin şarjöre, gerçi bir tane mermi yeter, çok düşündüm, niyetlendim, yapamadım, korktum.

ANNEMİN yokluğu, benim hayatımın kara deliği, kenarlarına tutunmasam, beni de çekecek içine, çeksin istiyorum aslında, çok istiyorum ama ellerimi bırakamıyorum, ANNEM izin vermiyor. Kulağımda bir fısıltı, Baban, kardeşlerin var diye, bir tek onlar için, bırakamıyorum ellerimi, yoksa ne kadar istediğimi tahmin bile edemezsiniz. ANNE, sen bana bakma, ben yazıyorum işte. Bugün Kadir gecesi ve dualarımda, kalbimde, aklımda hep sen varsın. Kadir gecemiz mübarek olsun, mekanın cennet olsun ANNEM….

YAZI YAZMAK KOLAY, EN ZOR İŞ KONUŞMAK

 

 

Bazı şeyler hayal ettiğim gibi olmuyor, düşünüyorum da, sen sorunun özünü anlamadan, hep muhalefet edenlerden misin? Sorunun özüne inmedikten sonra,  yarama merhem olamazsın. Kuşkularım bitmeden ikimize de şans vermek istemiyorum. İkimize de tekrar acı çektirmeyeceğim. Israrcı gözükmemek, zamana bırakmak lazım aslında her şeyi, en güzeli bu şekilde olur. Kaç yıldır bana çektirdiğin acının hesabını, ne bir sözle, ne bir yazıyla, nede gözyaşıyla veremezsin. Senin kalbinin iyi olduğunu o kadar iyi biliyorum ki, ama herkesi düşündüğün kadar beni düşündüğüne inanmıyorum. Eğer düşünsen, aklın hep bende olurdu, ne halde olduğumu bilirdin, neler çektiğimi bilirdin, içinden neler geçtiğini biliyorum, doğru düzgün oturup konuşmamız lazım. Belki bu sitemlerimin önüne geçecek, tek şey, bir tek adım atmaktır ama cesaret edemiyorum. Bazen insanın gururunu çiğneyip,  geçmesi gerekir, bazen sadece konuşmak gerekir, yıllardır aklım sende, bir adım atsam, bir konuşsam belki gerisi gelecek, benim şu an, hiçbir karşılığı olmayan, hislerimi anlatmak için yazdığım, o kadar sözleri, yaptığım edebiyatları, başka bir şey için kullansam, farklı durumlarda olurdum şu an. Yoksa ben sinekten bile yağ çıkarırım ama şimdi mide bulandırmaya gerek yok. Ben aslında konuşmak istiyorum ama nerden başlayacağımı bilemiyorum. Aslında karşına çıksam, konuşmaya başlasam, nasıl olsa gerisi gelir, bu kadar pasif bir olay yüzünden, ne kadar kendimi güçsüz hissediyorum anlatamam. Sana göre, yeryüzü, gökyüzü, tüm dünya haklı, bir ben haksızım. İnsan acelecidir, sabırsızdır ve insan ne istediğini bilmez. Yoksa sana karşı olan sevgim olmazsa var ya, ben hak edene, hak ettiğini vermekte bir markayım. Yinede konu sen olunca, elim, kolum bağlı kalıyor.

UNUTMASAKDA ÜSTÜNÜ ÖRTERİZ

Keşke her şeyi unutmak için bir şansım olsaydı,her şey kontrolden çıktı,sen bir tarafa,ben bir tarafa dağıldık,o zamanlar benim gözüm dönmüştü,hırslanmıştım,kıskanıyordum,her şey daha beter olurdu diyeceğim ama daha nasıl beter olabilirdi ki,bazen soruyorum kendime;Her şey eskisi gibi olamaz mı?Diye,olamaz,eskisi gibi nasıl olsun,ben yıldım artık,güvendiğim dağlar kendi başını yedi,kendisiyle kalmadı,beni de mahvetti,en iyisi artık uzak durmak,bak sen bile eskisi gibi değilsin.Biliyor musun?Ben çok yoruldum,kendime kızmaktan,hayal kırıklığına uğramaktan,yalnız kalmaktan,her şeyden yoruldum.Eğer sen her şeyin eskisi gibi olmasını sağlarsan,sana söz,bende elimden geleni yapacağım,sadece biraz zamana ihtiyacım var, O kadar kolay mı öyle,her şeyi unutmak dersen,bizde ’’Unutamazsak da üstünü örteriz’’

Bazı günahların bedeli ağırdır beklemez,iyilik hak edene yapılır,sen yapılan iyilikleri hak etmiyorsun.Vicdanın hiç bir zaman rahatlamayacak,uyuyamıyorsun değil mi?Hep rüyalarına giriyorum değil mi?Yanımdan kaçtın ama kaçmanın anlamı yok,hafızanı da yanında götürdün,o yüzden kaçmanın bir anlamı yok,bu öfkenin aslında sonu yok,bugün kalbini kaplayan kin,yarın seni hasta eder,içini kemirir,kin yok edici bir hastalıktır.Sana şöyle anlatıyım,sen zeki kızsın anlarsın,evladını seversin,neden?Çünkü her şeyden önce evladındır,kardeşini,arkadaşını,yeğenini seversin,neden?Hepsinin bir geri dönüşü vardır,ya en basitinden,onlarda seni sever,ama benimki,sana olan sevgim,öyle değil,geri dönüşü yok,beklentisi olan bir insanın yapabileceği cinsten bir şey değil,bilmem anlatabildim mi?Sende umarım,nasıl bir sevgi beslediğimi anlamışsındır.Mutlu sonları severim,mutlu sonları kim sevmez,ama mutlu sonlar öyle göründüğü kadar kolay varış noktaları değildir.Hadi bir yolunu buldun, ona ulaştın diyelim,yara,bere içinde kalırsın,bak bana,nasıl köşeye sıkıştım,herkes üstüme gelirken, yeter,yeter diyemedim,ben her şeyi senin için yapıyorum ama söyleyemiyorum,sustuklarım içimde,öfkeme kapılıp konuştuklarımda,ama hepsini unutmam zaman alacak ama şu sözle noktayı koymak isterim;Unutmasak da üstünü örteriz…..

BİLMEM BU SEFER ANLATABİLDİM Mİ ?

 

Ah be kızım,güzeller güzeli,kızım,hatasız kul olur mu? Be kızım,her insan hata yapar,mühim olan o hatadan dönmek değil mi?Soruyorum sana.Ben hatalarımdan  döndüydüm sonuçta,çok çektirdin  bana biliyorsun.Buna karşılık bende,gönlümdekileri daha fazla tutamadım,sadece hesabımı kapatmak istedim.O yüzden biraz çektirdim sana kabul ediyorum.Sen benim yaşadıklarımı yaşamadın.O yüzden sana  anlatmakla kendimi yormayacağım,sen benim acılarımı anlayacak kadar erdemli olamadın.Erdem sevdiklerini üzmek midir?Erdem büyük bir hayal kurup,sonra enkazına bakıp,son nefesini beklemek midir?Sence erdem nedir?Hayatta değer verdiğim insanlardan biride sendin,seni senelerce sevdim,mutlu olman için dualar ettim,yeni bir başlangıç yapman için hep yanındaydım senin ama şahitsin hayat hep çelme taktı bana,canımdan çok sevdiklerimin canını yaktım.Eğer bir gün ölürsem,bana  seninle yaşadıklarımızla ilgili soru sorduklarında,şöyle diyeceğim;Ben hep iyi bir insan olmak istedim,hep çok sevmek istedim ama  bazı kulların,şeytandan da kötüymüş,ben onlarla karşılaştım,affet beni diyeceğim,bazı meraklılar soruyorlar,bana,ondan bir haber var mı ?diyorlar,beni sildi ya, hanımefendi, bundan ala haber mi olur,diyorum.Sen,beni tanımıyorsun,benim içimi  bilmiyorsun,ben senin için ne çılgınlıklar yaptım,yukarıya seni aklımdan,kalbimden çıkarması için dilekçemi sunmadım,baktım ses yok,istemez ben kendim hallederim deyip,ne taktikler denedim bilemezsin.Sonuç mu?Hala sonucu anlayamadıysan,biraz şaşırmış,birazda,alaycı bir şekilde gülüp geçerim…..

THE END - YANİ - SON

Sen beni hiç bir zaman,anlayamıyacaksın.Sen mutlu ol diye,sen yeniden hayata tutun diye,çoğu şeyden vazgeçtim.Tabi ben senin gözünde,hiç bir zaman değerli olmadım.Ya ben senin yaralarını sardım ya,ya ben sana aile oldum ya,sen hiç bir zaman anlamadın beni,eğer sen beni anlasaydın,işler çok kötü noktalara gelmiyecekti,sana her şeyi anlattığım zaman,ben bilmiyordum diyeceksin,eğer gelip karşıma konuşsaydın.Sende bir tuhaflık var demiş olsaydın, şimdi her şeyi biliyor olacaktın.Bundan sonra ne mi olacak,herkes tabi hayatına devam edecek,olan benim hayatıma oldu.Sen benim hayatımı mahvettin,seni ikinci ailem gibi görmüştüm,senide kaybettim.Bundan sonra ikimize ne olacak?Ben kararımı çoktan verdim gideceğim,bu ikimiz içinde en iyisi olacak,sana git diyemem biliyorsun?Desem de,bir anlık sinirle söylerim anca,Ama kalda diyemiyorum.Bunları sana daha önceden söylemeliydim biliyorum.Bu kadar eziyet etmemeliydim sana,ama geçte olsa söyleyeceğim,Yanıma geldiğinde seni kovdum.kötü davrandım,sen gittikten sonra günlerce ağladım,sen,bana hakaret etsende,sen erkekmisin dediğinde,canımı bile,bile acıttığında,yinede kalbim hala senin için atıyordu.Ama sana karşı olan öfkem,gururum hep uzak tuttu seni benden,bunları kendimi aklamak için anlatmıyorum.İnanmak zorundada değilsin,ama gerçek bu,ben seni hala çok seviyorum.Bugüne kadar hep kafama göre davrandım,sen bana kal dersen kalırım,git dersen giderim.Seninle sessiz,sedasız  vedalaşmak istemezdim,pencerenin önüne geçtim ve gidişini izledim sadece ama diğer türünü kalbim kaldırmayacaktı,bu yüzden bunu gözlerine bakmadan,sesini duymadan yapmak zorunda kaldım.Sana her şey için teşekkür ederim.bizim yollarımız çoktan ayrıldı.Kendime yeni bir hayat kurmalıyım,seni çok sevmeme rağmen,bunu sensiz başarabilmeliyim,geçmişe sünger çekerek,yaşabilirsem,yaşamaya çalışacağım ama sana da her gün dua edeceğim,mutlu olman için, sevgilerle,benim biliyorsun klasik sonlandırışım var,yazımı öyle bitiriyim,the end,yani,son……