--- BAYRAM SABAHINI BEKLERKEN Kİ, DÜŞÜNCELERİM ---

 

Bayram sabahının acısını çok iyi biliyorum, İnsan ölümü sevmiyor, ölüm insanı seviyor. Başında, Annesi, Babası olmayıp, bayram geçirenleri, şimdi daha da iyi anlıyorum. Sabah bayram namazını kılıp direk ANNEMİN yanına koşacağım ve ANNEMLE bayramlaşacağım. Aslında bayramlıklarımı giyip, ANNEMİN karşısında dimdik durmayı, ona onsuz geçen bir bayramın, benim içimi nasıl acıttığını anlatmak isterdim ama yapamam, üzülmesin diye, oğlunu mutsuz görüp, ruhu acı çekmesin diye, yoksa anlatacağım o kadar çok şey var ki. Bana derdin ya, iyi yürekli, yufka yürekli, aslan oğlum diye. Şimdi o aslan yürekli oğlunun kalbine hüzün, keder düştü ANNECİĞİM. Şimdi o aslan yürekli oğlun, sensizliğin ne kadar, dayanılmaz acı bir şey olduğunu bile, bile yaşamakta, yaşadığım hayata yaşamak denirse eğer, ne zormuş insanın, canından çok sevdiği insanı kaybetmesi, kalbin acırken, acısını dindirememek, her sabah uyandığımda, kendimi bir kez daha yalnız hissediyorum…

Sensiz geçecek bayramlardan, biri daha geldi ANNECİĞİM. Bayram namazından gelirdim, sen kahvaltımızı hazırlardın, kapıdan girer girmez, ilk senin elini öperdim, keşke o günlere geri dönebilsek ama şimdi, mezarının başında, elim kolum bağlı oturuyorum, benim için, bir anlamı yok artık bayramların, sıradan bir günden farkı yok artık.

Şimdi gözyaşlarımı siliyorum, ağlamayacağım, bugün ağlayıp ta, senin ruhunu acıtmayacağım, kalbim hep senle kalacak ANNECİĞİM ve senin yerini kimse alamayacak ANNECİĞİM. Yanına bayramlaşmaya geldiğimde, sana canımın ne kadar acıdığını, ne kadar yandığını, ne çektiklerimi anlatamam, sen üzülme diye, söyleyemem sana içimden geçenleri, burada genelde yazıp, paylaşıyorum, beni anlayabilecek insanların olduğunu düşünerek, sana söylemek istediklerimi, yazıp, paylaşıyorum ki, biliyorum bazıları anlayabiliyorlar beni, içimde kopan, dinmek binmeyen acıyı... Bayramın kutlu olsun ANNECİĞİM, mekanın cennet olsun ANNECİĞİM …