YAZI YAZMAK KOLAY, EN ZOR İŞ KONUŞMAK

 

 

Bazı şeyler hayal ettiğim gibi olmuyor, düşünüyorum da, sen sorunun özünü anlamadan, hep muhalefet edenlerden misin? Sorunun özüne inmedikten sonra,  yarama merhem olamazsın. Kuşkularım bitmeden ikimize de şans vermek istemiyorum. İkimize de tekrar acı çektirmeyeceğim. Israrcı gözükmemek, zamana bırakmak lazım aslında her şeyi, en güzeli bu şekilde olur. Kaç yıldır bana çektirdiğin acının hesabını, ne bir sözle, ne bir yazıyla, nede gözyaşıyla veremezsin. Senin kalbinin iyi olduğunu o kadar iyi biliyorum ki, ama herkesi düşündüğün kadar beni düşündüğüne inanmıyorum. Eğer düşünsen, aklın hep bende olurdu, ne halde olduğumu bilirdin, neler çektiğimi bilirdin, içinden neler geçtiğini biliyorum, doğru düzgün oturup konuşmamız lazım. Belki bu sitemlerimin önüne geçecek, tek şey, bir tek adım atmaktır ama cesaret edemiyorum. Bazen insanın gururunu çiğneyip,  geçmesi gerekir, bazen sadece konuşmak gerekir, yıllardır aklım sende, bir adım atsam, bir konuşsam belki gerisi gelecek, benim şu an, hiçbir karşılığı olmayan, hislerimi anlatmak için yazdığım, o kadar sözleri, yaptığım edebiyatları, başka bir şey için kullansam, farklı durumlarda olurdum şu an. Yoksa ben sinekten bile yağ çıkarırım ama şimdi mide bulandırmaya gerek yok. Ben aslında konuşmak istiyorum ama nerden başlayacağımı bilemiyorum. Aslında karşına çıksam, konuşmaya başlasam, nasıl olsa gerisi gelir, bu kadar pasif bir olay yüzünden, ne kadar kendimi güçsüz hissediyorum anlatamam. Sana göre, yeryüzü, gökyüzü, tüm dünya haklı, bir ben haksızım. İnsan acelecidir, sabırsızdır ve insan ne istediğini bilmez. Yoksa sana karşı olan sevgim olmazsa var ya, ben hak edene, hak ettiğini vermekte bir markayım. Yinede konu sen olunca, elim, kolum bağlı kalıyor.