BUGÜN GÜNLERDEN ONU,NE ONU,NE ONLARI UNUTMAYA DEVAM EDİYORUM VE SAAT ONDA YAZIYORUM

 Ben kimseye anlatamıyorum derdimi,benim yanımda sen olsaydın,ben bu halde olmazdım.Biliyor musun? Bana ilkbaharı anımsatıyordun.Hani yaza hazırlıktır ya,biraz zaman geçince,her yer yeşilliklere bürünüyor,çiçekler açıyor.Ayrı bir güzel oluyor ya ortalık.O güzelliklerin habercisi olduğu için ilkbahar,senide ilerde,benim yazım olur,ilerde,beni yaz havası gibi  güzel günlere götürürsün sanmıştım ama yanılmışım.Ben yükte hafif,yürekte ağır seviyorum sadece.Diyorsun ki,kıskançsın,suç mu kıskanmak.Ben domuz muyum,öbürleri gibi,tabi kıskanıyorum.Seninle şöyle otursak,adam akıllı konuşsak sorun morun kalmaz aramızda.Ben sana güvenmiyor değilim,ben etrafındakilere güvenmiyorum.Benim için,en güvenli yer,senin yanın olabilirdi,ben senden gelen her şeye razıyım ama bu konu ayrı.Bunda kalbimi çok kırdın.Benim bir şey yapmamı istemiyorsan,söylemen yeterli,bir daha yapmam.Ama benimle oyun oynama, dayanacak halim kalmadı.Bu neden böyle oldu merak ediyor musun?Nerden buldum,bu cesareti,birincisi,beni bu hale sen getirdin,ikincisi ise,benim günahım çok,Günah büyük olunca,cesarette orantılı büyür teorisiyle,biraz fazla günahım varmış ki,cesaretim büyümüş….